Dün sevgililer günüydü. Hediyeler mesajlar havada uçuşuyor duygular tavan yapıyordu. Bu gün bitti nedense. Nasıl bir mantıksa unutanların yada ihmal edenlerin affedilmediği bir gün. Iplerin koptuğu köprülerin atıldığı gün sevgililer günü. Anneler günü babalar günü öğretmenler günü gaz ocağı bakır tava eski buzdolabını anma günü. Bu gün meselesinde ne istersen ne ararsan var şükür. Gün ha gün. Gün günü bile var zannımca. Bir tam yılı gözden geçirin her günün bir adı ve önemi var mutlaka. El insaf yani. Bu nasıl bir kurgu kardeşim insan eşini annesini öğretmenini bir günme özlemi sever. Dün bir haber vardı sevgililer gününe dair. Adam 68 yaşında, 64 yaşındaki eşine dana almış dana. Ya bu nasıl bir mantık nasıl bir yaklaşım anlamadım. Anlamakta istemiyorum ya o da başka mesele. Anlamak istemediğin yada ihmal ettiğin zamanda kalas oluyorsun sevgililerin gözünde. Hiç kıymet vermeyen hediye almayan özel ve güzel sözler paylaşmayan bir adam. Hissiz ve duygusuz. Oysa kapital düzenin biblosu olduğunu söylesen var ya başka kıyametler kopar valla. Ümmet olarak müslüman olarak meseleye yaklaşınca kadına iyi davrananı cennetle müjdeleyen anne vasfina ayağına cennet saran bir yaklaşım görürsünüz. Bu kadar bir kıymeti fırıldakların bir güne özel tahsis etmesindeki mana ne ola acaba. Ben sevilenler gününden yanayım hehalde.