Anayasa meselesi uzun zamandır var. Gündemde olsun olmasın hep tartışılan bir mesele oldu ülke için. Daha önceki girişimler boşa gitsede bu sefer olacak gibi. Zor olacak ama okacak. En azından öyle görünüyor. Her ne kadar muhalefet buna şimdiden kapıları kapatmış olsada ortak bir metinde buluşulacak umarım. Kanun hükmünde kararnamelerle bu gine kadar getirilen zor olsada taşıma sutla dönen değirmen misali güdülmeye çalışılıyor. Cumhurbaşkanlığı sistemi daha bir oturabilmesi için bu gerekli ama parlementer sisitemde direnen muhalefetin ayak diremesi yeni bir anayasa olmasın diye değil. Daha üç beş gün önce çarşaf altı anayasa denemeleri yansıdı ekranlara. Hdp iyi parti ve chp nin komisyon kurdugu çalışma yaptığı maddelerde anlaşıldığı yansımıştı kamuoyuna. İnkar etselerde kıvırsalarda bu böyle. Hatta kılıçdaroğlu nun serzenişte bulunup hükümet kanadına açık açık söylediği ancak dün kendiyle çelişen açıklamalarla kabul etmediği konusu hala sıcak. Kendilerine gelince sanki meseleyi çözecekmiş gibi davranıp iş çözüme gelince yan çizen bir anlayış olabilir mi. Olabilir tabi. Ak parti yada cumhur ittifakına başarı olarak yansıyacak olan her çalışmaya direnen bir bakış açısı olabilir mi. Ülke meselerlerine at gözlüğüyle bakan sanki ak partinin babasının malıymış gibi bir anlayış siyaset adına hoş olmayan bir şey. Ne dersen de. Adam kafasına koymuş. Muhalefetle ihanetin karışması çokta önemli değil.