1961 yılında devlet, demir yollarına bir otomobil yapmaları için bütçe ve talimat verir. 4.5 ay gibi kısa zamanda 20 Türk mühendis iki tane araba yapar. Hatta yetişmeyen boyası trenin içinde yapılır. boya yapma esnasında riskli olmasın diye benzini boşaltılır. trenden indirmek için depoya konulan az bir benzinle 100 metre yürüdükten sonra stop eden yerli araba, o gün bu gün hala çalıştırılamadı. O gün devreye giren milsizlerin arta kalanları bu günde meydanda malesef. ülkenin bir toplu iğnesi olmasına karşı olanların manşetlerini okuyoruz malesef. dünya markalarına rakip olacak kıymette yeni bir araba ürettik, şükürler olsun.
Tasarımı, estetiği, manevra kabiliyeti,yol tutuşu ve aklımıza gelmeyen teknik ve mekanik özellikleri methe değer. Kalitesi konusunda asla tartışılmayacak kıymetteki yerli arabamız hayırlı olsun. O günkü mızıkacıların bu günkü uzantıları aynı martavalı söylemeye devam ede dursa da, biz yolumuzdan şaşmayacağız inşallah. 100 yıllık fetretten sonra uyku sersemliğini attık şükür. Etrafımıza bakınma gereği dahi duymadan işlerimize bakmamız lazım.milli reflekslerimiz gereği, elimizden gelmeyeni de yapmamız lazım. Bir yerden başlamak lazım demeden başladığımız bu kalkınma hamlesini inşallah tamamlayacağız.