Garip bir başlık oldu ama açınca hak vereceksiniz. Geçen gün esnaf bir arkadaşın yanında otururken bir müşterisi geldi. Pencereerine sineklik yapmasını istedi. Hesap kitap derken anlaşamadılar. Sorun ne, para yok. Para var ama para yok. Karışmadık tabi. Nasip işi, birde ticaret. Rıza pazarı yani. Müşteriside tanıdık. Bir firma ismi söyledi büyük bir marka. İşin garip tarafı işin veresiye teklif edilmesi konusu. Konuda bu ya zaten. Mahalle bakkalları vardı kabarık defterleriyle meşhur. Şimdi koc marketler çıktı. Eskiden mahallede muhtar kadar forslu mahalle imamı kadar güvenilen bakkallar. Kibrit dahi vermeyen kapital sistemin önemli mağdurları. Bakkala gelince para yok markete gelince var. Kaportacıya gelince yok servise gelince var. Devlet okuluna gelince yok özel kolejlere gelince var. Sizcede garip bir durum değilmi. Para var ama yok. Aslında bu kapital sistemin tuzağı. Kredi kartı meselesinden tutun kardeş güvenine varana kadar bir çok perde arkası sinsi planı bir arada tutan kaypak bit sistem. Babandan alamadığını sorunsuz veren bir sistem. Ama babanın yapmadığı soygunu vurgunu hapsi faizi avukatı korku politikasını cekinmeden devreye sokan bir sistem. Çünkü karşındaki baban oğlu değil, babanda değil malesef. Kalite ve hayat standardımızı yüksettigimizden bi güne bu bela başımıza bela oldu. 20 liralık arabada bizi götürürken 330 bin liralık havai arabalarımızdan ipone telefonlardan vaz geçmedigimiz sürece para var para yok