Erzurumspor dün evinde Altınordu’yu
ağırladı. Kazım Karabekir Stadı’nın tribünlerini
dolduran taraftarlar ilk yarının
sonlarına kadar hüzün ve öfkeyi, son iki
dakikada sevincin zirvesini, ikinci yarıda ise “peşin
satan” esnafın keyfini sürdü.
Enteresan bir maç yaşadık fakat “papaz her
zaman pilav yemez” gerçeğini de hatırlamamız
lazım. Erzurumspor, kolay gol yeme huyundan
bir an evvel uzaklaşmalı
zira her maç böyle
kolay dönmeyebilir.
İkinci yarının hemen
başında Altınordu’nun
kaçırdığı iki
pozisyon var ki gol olsa
şemsiye terse de dönebilirdi.
Netice olarak
üçüncü sıraya yerleşmiş
olmanın mutluluğunu
yaşıyoruz ama
teknik heyetin bizim rahatlığımızı
yaşamaması
gerekiyor.
Takım baskı yaparken geride yerleşim hatası
yaparak pozisyon veriyor. Takım savunmasını
doğru yapan bir ekip golü bulunca puan kaybı
kaçınılmaz olabiliyor. Hatırlarsanız üç şutumuzun
direkten döndüğü maçta yediğimiz iki kontratak
ile maçı kaybettik.
Erzurumspor bu hastalığından kurtulursa
gelecek günler daha güzel olacağa benziyor. Bu
yıl sadece Ankaragücü deplasmanındaki performansı
beğenmedim. Onun haricinde takım tıkır
tıkır çalışıyor. Gol yollarında problem yaşadığımız
bir sezonda 6 gol birden atmış olmamız da
acayip bir ironi oldu. Yönetimin bugünden gelecek
yılın takımı için de çalışması lazım zira ışık
görünüyor...