Hayatımızda ki bir şeylerin, bize ayak uydurmasını
beklememiz, hayal kırıklığına uğramamıza
sebep olur. Zira böyle bir yaşam şekli
düşünülemez. Günümüzde bu
problemi iyiden iyiye yaşamakta
olanları görmekteyiz. “ İnsanlar benimle
hareket etsinler. Beğendiklerimi
beğensinler, yaptıklarımı tasvip
edip, yerdiklerimi de yersinler.”
Bu davranışlar, davranışları sergileyen
insanı yorduğu gibi,itibarsız
da bırakacaktır. Ayrıca bu türlü absürd
davranışlara maruz kalan insanlarında
o insanın etrafından
uzaklaşmalarına sebep olacaktır.
Böylelikle yalnız kalacaktır. “ Her
insan, kendinden sorumludur”
söylemi vardır. Bu tür insanlar karşınıza
çıktığında bu ifadeyi biraz
daha özel’ e indirgeyip. “ Her insan kendinden
sorunludur.” Diyesiniz gelebilir. Hakikaten de
öyle oluyor. Bu tür insanları toplumun rehabiliteetmesi
gerek. Nasıl mı? Örneğin; Yapılan davranışı
kabul görmese ve bir tepki verilse, yaptığı
hatanın farkına vararak bir daha aynı davranışı
sergilemeyip, bu tür davranışlardan vazgeçebilir.
Toplum maalesef bu tür insanları akredite etmekte,
daha da değer vermekte. Bunu hepimiz
ekranlarda görmekteyiz. Hele sanal alemdeki
yeniliklerle herkesin kendine ait video,resim vs.
oluşturabilme olanağıyla video, resim, muhtelif
paylaşımlarla bu konuya dair devasa bir arşivimiz
oluşmuş durumda! Memleketin tüm delilerinin,
kendini akıllı, adam, insan sananların,
satajyer mafyaların, çoluk-çocuğun kendilerine
ait sosyal paylaşım ve beğenilerini sergiledikleri
platformları zibil gibi..!!! Hep bir beğenilme, kendisini
kabul ettirme ve kendisinin farkına varılması
endişesi ile oluşturulmuş ahlak enkazı!!!
Kızların dudakları kendilerinden bir
metre ötedeki pozları, deklanşöre zıt
durarak veya alık alık bakarak ya da
kibrinden Mısır heykelleri gibi frontal
pozlar verenler vs. Çamaşır suyuna
taktığı pipet ile…Ağzına attığı jilet
ile… Beline taktığı kuru sıkı ile… Uğradığı
şakanın şoku ile… vs. yığın ile
YIĞINTI! İnsanın kendini öncelemesinin
ve Dünyanın merkezine koymasını
bir neticesi olarak hem
kendimizi hem de geleceğimizi karartmaya
devam ediyoruz. Ey insanlar!
Biliniz ki “ Önceledik kendimizi,
heder ettik neslimizi. Heder edip
kendimizi, yetiştirmeliyizneslimizi”
Anne, sosyal bağımlılıktan dolayı bağlı kalması
gerektiği sosyal hayattan koptu. Çocuğundan,
çocuk ondan koptu. Sosyal bağımlılık, esaret
anlamına büründü, Bağımlılığı ailesine olması
gerekirken ekranlara oldu Babanın. Ve Aile bağlarını
kopardı O da. Yalnız kalan çocuk yanlışa
da çok rahat ulaştı. V eyanlışta yalnızlaşınca düzelteni
olmadı-olamadı zavallının. Böylelikle
Zaten alıştığı bir başka yalnızlık olan ölüme
doğru yuvarlanıverdi maalesef.
Allah bizleri, ailemizi, sevdiklerimizi,
çoluk-çocuğumuzu tüm Ümmet-i Muhammed’
i bu durumlara düşmekten muhafaza buyursun.
Selam ve
dua ile...