Cennet yada cehennem meselesi şüphesiz ki allahın tasarrufunda olan bir meseledir. Ancak müslümanları en çok cennete almayanlar şüphesiz ki yine müslümanlardır. Bize empoze edilen korku politikaları sayesinde cennetten ümidimizi kestik malesef. Allah çarpan ve yakan bir tanrıdır düşüncesini imanımızın bir parçası haline getirdiler. Oysa Allah rahman ve rahimdir. Kerim ve halimdir. Günahlarını sadece insandan saklayacak kadar imana sahip günümüz müslümanlarının taklidi imanını tahkiki bir imana çevirmenin yolu yok gibi. Komşumuz ishak amca derdi ki komşular bırakmıyor dana eve gelsin. Aynen öyle. Müslümanları cennete bırakmayan yine müslümanlar. Oysa cennet bedava ve çok kolay. Zaniye bir kadını köpeğe su vermekle cennetle müjdeleyen allaha hamd olsun. Ki insanların tasarrufuna bırakmamış cenneti. Herşeyi bir günah terazisinde tartmak kimsenin haddine değil. Ancak siyasetinde getirdiği çirkeflikle bu gün yüz yüze kaldığımız sorunların temelinde dini sahiplenenler var. Malesef demek işi çözmüyor. Yakarmakta haketmiyor. Ic dünyamızda bastiramadigimiz cinsel sorunların çarptığı dinsel temayüllere bakınca cennetle mümin arasındaki en büyük engelin müslümanlar olduğunu görürüz. Bende müslümanım ve cennete gitmek benimde hayalim. Korku ve ümit arasına sıkıştırılmış bir hayat yerine korkunun baskın ümidin olmadığı bir dine zorlanmak benim ümitlerimi yerle yeksan ediyor. Bunu empoze edenler malesef birilerinin ve bazı akımlara mahkum olmuşların faliyetleri arasında duruyor. Müminle cennet arasında duran şeytan ve avanelerinin makamlarını işgal edenler bunu din adına yapınca insanın kimyası bozuluyor malesef. Malesef ki ne malesef.