İki saatlik zafer. Dünyanın muhteşem diye titrediği Süleyman’ın orta Avrupa ya demirlediği mekan. Belgrat’ın iki denemeden sonra alındığı mekan. Gemilerini yakan Osmanlı ordusunun bu savaşta yıktığı köprülere bakılacak olursa geriye dönmenin ar sayıldığı ezber bozan bir taktik. Bir annenin feryadına kulak kabartan sultanın ince ruhunun savaş meydanlarında öfke kusan adalet süvarisine dönüştüğü er meydanı. Macaristan’ın şımarık krallarını çamura gömen, Avrupa’nın güvenin batağa sokan kutlu savaş mohaç. Kurt kapanına düşen bir tavşan gibi sulara sığınan ve bu sularda zırhını taşıyamadığı için sürüklediği bedenini Osmanlı korkusuyla tütsüleyenlerin çırpındığı cenk meydanı mohaç. Kim ne derse desin, dünyada eşi ve menendi olamayan bir taktikle dünyaya hediye edilen bir adalet varlığının muhakeme meydanı Belgrat. Uygulanan taktiğin ve savaş muhakemesinin yöntemi, zamanı ve dakikliği yanında, binlerce kilometre götürülen savaş malzemeleri, asker düzeni, iaşesi, motivasyonu, kullanılacak silah ve materyallerin seçimi ve temini. Bütün bunlar bir aklın ve azmin ürünü. Şımarık batının burnunu çamura sokan, ve bu iki saatlik zaman diliminde dünyanın en baskın ordularını batağa gömen, kuvvet ve erkin sadece kendilerinde olmadığını dünyanın gözüne sokan bir savaş, mohaç. Vicdan ve imandan yoksun dünya tarihçilerinin bile inkar edemediği, avrupada bundan sonra sıkça duyulacak olan Süleyman’ı muhteşem diye anmalarına vesile olacak kısa metrajlı savaş hikayesi mohaç. Çevirdikleri filmlerde sultanı bir harem ağasına benzetmeye yeltenen kötü ruhlu adamlara inat, at sırtında savaş meydanlarında ölen ihtiyarın otuz küsur yıl devam eden arkası yarının altıncı bölümü, mohaç. Bizim dahi yeni duyduğumuz doğru okumalarda, henüz yeni öğrendiğimiz teknik bilgilerin düzene konulduğu er meydanı mohaç. Bir derin bittiği, bir imparatorluğun battığı, yeni dünya düzeninin kurulduğu masa mohaç. En kısa an bir savaş için. En yakın ecel, bir ordu için, en tehlikeli karar bir kral için. Ve bu hepsinin en kısa senaryoda birleştiği yer. Mohaç.