KUR’ÂN, FURKÂN’DIR

Lügat anlamı: İki şeyin arasını ayırmak mânasına gelen fark kökünden mastar olup “hakla bâtılı, imanla küfrü, helâl ile haramı vb. ayırıp belirlemek anlamında kullanıldığı gibi zıt değerlere sahip olan şeylerin birbirinden seçilip ayrılmasını sağlayan ölçüyü de ifade eder. Kur’ân, hiçbir zaman şaka değildir. Kur’ân, Hakk ile batılı ayıran İlâhî bir sözdür, kelâmdır. Kim, Kur’ânı Kerim’i büyüklüğünden, kibrinden dolayı terkederse Allah (C.C.) varlıklarından dolayı böyle davrananların belini kırar buyuruyor Peygamber (S.A.V.). Kur’ân’ın dışında doğru yol arayanı Rabbimiz şaşırtır. Kur’ân, doğru yoldur ve hikmetlerle dolu zikirdir. Kur’ân’ı okuyanlar doymazlar, onun ilmini bilenler yükselir ve ileri giderler. Kur’ân’la söyleyen ve amel edenler onun karşılığını görürler. Kur’ân’la hükmedenler adaletle hükmederler. Biz Kur’ân’la muhatabız. Bundan dolayı, Kur’ân’nın mübarek sözlerine yönelerek hayatımızı Kur’ân’la düzenlemek için,gayret göstermemiz gerekmektedir. Onun için, Kur’ân’ı okuyup anlamamız lazımdır. Kur’ân, o güzel saklı kapların içerisinde durmamalıdır. Hayatımızın güzelliklerini yaşamamız için,Kur’ân’ı birbirimize tavsiye etmemiz, teşvik etmemiz icap eder. Aile efradımızı bu konuda terbiye etmemiz gerekir. Böyle bir zamanda insanları hele hele çocukları cezbeden bu kadar uğraş varken, özellikle bir gencin bunları bırakıp Kur’â’nın başına oturması büyük bir mertebe ve fazilettir. Böyle olan o gençler, övülmeye layıktır. Bizler hayatımızı Kur’ân’la süslemek, güzelleştirmek ve değiştirmek zorundayız. Başka bir yolumuz yoktur. Ahirette bizler,Rabbimizin huzurunda bu metinlerden sorguya çekileceğiz. Yoksa ne maldan ne makamdan ne güzellikten sorguya çekilmeyeceğiz. Öyleyse o güne kendimizi, Kur’ân’ın emirlerine göre hazırlamalıyız. Kur’ân’ı sevdiğimizi her halimizle belli etmeliyiz. Yalan söylememeliyiz, gıybet etmemeliyiz, kul hakkı ve haram yememeliyiz, beyt-ül malın içini boşaltmamalıyız ki Kur’ân’ı ve Peygamberimizi sevdiğimiz belli olsun. Yoksa bugün nüfusumuzun, % 54’ü sosyal medya kullanıyorsa günün 8 saatini, sosyal medya önünde geçiriyorsak bunun bir saatini dahi,Kur’ân ilmine ve Peygamber hayatının anlatımına ayıramıyorsak bu hal, Kur’ân ve Peygamber sevgisi demek değildir. Kur’ân okumayı iyi öğrenmeliyiz. Yani, Kur’ân okumak onu sade yüzünden okumak değildir. Kur’ân’ı anlayarak okumalıyız. Kur’ân anlaşılmadığı sürece,yapılan amel yarımdır,eksiktir. Bugün Kur’ân’ın tefsirleri, meâlleri var. Pekâlâ bunlardan öğrenebiliriz. Öğrenmemek maazaret değildir. Bugün insanlar “Kur’ân okumaya vakit bulamadım” diyemez. Ki vaktimizin büyük bir kısmını orada burada geçirirken. Kur’ânla iletişimiz ve münasebetimiz güçlü olmalıdır.Kur’ân dirileri uyarmak için, diriler için indirilmiş bir kitaptır. (Yâ-Sin-70). “Bu Kur’ân en doğru yola götürür. (İsrâ-9)”. Allah (C.C.) “İman etmeyenler için terazi kurmayacağız.( Kehf – 105) buyurur”. Demek ki imanı olmayanın yaptıklarının değeri yoktur. İman olmalı ki yaptıkları işleri, amelleri değer kazansın. Öyleyse insanlar hayatta iyi ameller işleyen güzel insanlarla birlikte olmaya dikkat etmelidir. “Keşke o peygamberle birlikte bir yol tutsaydım !.. Yazık bana. Keşke yalancıyı dost edinmeseydim. Çünkü Kur’ân bana gelmişken o, hakikaten beni ondan saptırdı (Furkân-27,28,29)”. diyecektir. Dünyada iken Kur’ân’ı okumayılız, terk edilmiş bırakmamalıyız, Kur’ân’la yaşamalıyız, Kur’ân’dan ayrı kalmamalıyız. Yoksa Sevgili Peygamberimiz “ Ya Rabbi!.. Bu kavim var ya!.. Bunları yapmadı.Onun için onları sana havale ediyorum” buyuracak. Peygamberimizin, Allah’a havale edeceği o kavmin vay haline !.. “Onlar ki faydasız işlerden ve boş sözlerden uzak dururlar.(Mü’minûn-3)”. Demek ki insanlar vahye zaman ayırmalıdırlar. 6236 ayet-i Kerim’e, bizim onları okumamızı ve bizim onları hayata geçirmemizi bekliyor. Bizim onlara iman etmemizi beklemektedir. “Peygamber, Ey Rabbim !.. Kavmim, şu Kur’an’ı terk edilmiş bir şey hâline getirdi. Furkan -30)” dedi. Rabbim bizleri, Kur’ân’ı terk etmişlerin zümresine dahil etmesin. Âmin !.. Selam ve saygılarımla…