Hafta sonu büyük umutlarla gittiğimiz
Ankara’dan eli boş döndük. Erzurumspor’un
maçı kazanarak döneceğine
o kadar inanmıştık ki bu sonuç
deplasmanda olmasına rağmen soğuk duş etkisi
yaptı. Rakibimize yenilmiş olmak belki bu noktada
en olumsuz yön olarak kalıyor.
Ümraniye maçında çok iyi oynamamıza rağmen
direklere takılarak rakibimize hem de kendi
evimizde yenilmiştik.
Dün de oyun olarak
umut vermemize rağmen
yine golü bulamayışımıza
boyun
eğerek rakibimize üç
puan verdik.
Erkan Sözeri ve
ekibi deplasmanda
oynanan bu maçta
rakipten bir puan koparmayı
tercih etseydi
daha doğru bir tercih
olmaz mıydı? Şampiyonluk
mücadelesi
verdiğimiz iki rakibe
üçer puan kaptırmak
-sezon başı olmasına rağmen- can sıkıcı bir durum.
Süper Lig’de geçen yıl yaşanan şampiyonluk
mücadelesi bizim kulağımıza küpe olmalı...
Şampiyon bir puanla değil, bir golle değişti.
Madem bu mücadeleyi veriyoruz işin sonunu da
bugünden hesaplamalıyız. Hiç değilse bundan
sonraki maçlarda bu ince çizgiyi dikkate alalım.
Maçın hakemini de nazara vermek istiyorum.
Erzurumspor’un TFF’de takip ettiği dava
sanırım birilerinin canınını fena yakmış. Hüseyin
Göçek, Novikovas’a yapılan penaltıyı resmen
yuttu. Gözünün önünde olmasına rağmen düdüğünü
çalmaya kıyamadı. Bir penaltı, bir gol
çok şey değiştirebilirdi.
Bulunduğumuz noktadan bakarak “can
sağolsun” demekten başka bir şey gelmiyor elden...
Üzüntülüyüz ama karamsar değiliz. Gol
yollarındaki sıkıntımızı aşmamız halinde daha iyi
bir takım olarak yola devam edeceğimizi düşünüyorum.