Böyle bir terim var dilimizde, körle yatan şaşı kalkar diye. İlginç ama doğru. Atalarımız bu Tarz tespitleri yaparken oturup uydurmamışlar. Yaşadıklarından ders çıkararak edindikleri tespitlerle edinmişler bu tecrübeleri. Mutlu olmanın formüllerini sabah paylaşımlarında sunanların yanında, Gürcü pilav tarifi yapanlar, gittiği düğünde göbek en iyi göbek atan kızı paylaşan, salavat dağıtan, pazartesine sendrom metni uyduran bir meşguliyetin ürünleri şimdiki kuşaklar.
Yaşadığımız çarpık ilişkilere fetva ararken, terini yaşadığımız mealistlerin bize verdiği manevi hazla giriştiğimiz ahlak erozyonunun ürünü bu günkü nesil. Siyasette öyle ya. Yanı başımızda işlenen cinayetlere haklı seneryolar yazmaya çalışan o kadar ekran lafazanı türedi ki. Daha dün gibi hatırladığım meseleler bugün ‘haydaa’ diye dudak uçuklatan reflekslere gebe. Dün uğurladıpımız şehidimize ‘demokrasi şehidi yaftası takanlar hangi jenerasyonun ürünü anlamadımki. Sosyal medyayla uyuyan, sabah erkenden kalkıp pokemon arayan, transparan ilişkileri başörtüsüyle kapatan bir gençliğin heyecanını izlemek için reklam arası beklemeye gerek yok artık. ‘Bir sefer okumuştum’, dediği kitabına tapmaya çalışan bir cemaatin son tahiyyatı gibi geliyor kaadeler. Yarısını bilmediği ‘eşhedü’ ye güvenerek, cehennem kahkahalı fıkralar anlatan bir neslin bakış açısı, acaba şaşı bakan babasına çekmiş olabilirmi. Yada cadde sokak fink atan yarı baygın bakışlı kadınların şaşı bakışlı nazlarına kapılan adamların görme yeteneğini kaybedilinden kaynaklı olabilirmi. Dizini dövmemek için yaptığı girişimi polisle sonlanan adamların abdestsiz kazandıkları sabah eğlenceleri olabilirmi bu nesil. Kimle yatıp kimle uyandığımıza bu sabah yeniden bakmalıyız bence.