Sınıf başkanı seçersin. İllede sevmeyen vardır başkanı. Ama başkandır nihayetinde. Salt çoğunluğun seçimine azınlık itaat etmek durumundadır. Bu ülke içinde geçerlidrir. Bir belediye başkanı için seçmen oy kullanır. Bin destekleyeni yanında bine yakında desteklemeyeni olabilir. Bu seçilmiş kişinin o belde için başkanlık vasfını düşürmez elbette. Ya da başkanın aldığı kararlar kendisini seçenleri bağlar, diğerlerini bağlamaz diye bir saçmalık olabilirmi. Şimdi günlerdir tartışılan ve gündemde uzun zamanda kalacak gibi duran CHP li birinin cumhurbaşkanıyla görüşmesi meselesi var. Günlerdir demeçler veriliyor, yalanlar havada uçuşuyor falan filan. Dikkatlerden kaçan bir şey var ki, işin başka bir boyutu. Başkanla görüşme meselesi konuşuluyor ama başkanla görüşülebilir meselesi konuşulmuyor. Kardeşim adam bu ülkenin reisi cumhuru. Herkesle görüşebilir ve herkeste başkanla görüşebilir. Beş tepeye giden dinden çıkmış muamelesi yapılan CHP için, cumhurbaşkanıyla görüşen günahı kebairmi işlemiştir. Halihazırda yurt dışında bulunan bir sürü CHP linin ingiliz saraylarında fink attığını biliyruz. Ordaki leydi ile görüşen cennetlite, bizim cumhurreisiyle görüşen cehennemlikmi. Bu ne deli saçması. Görüştüğü iddia edilen kişi şiddetle bunun yalan olduğunu söylesede, deseki; “görüşmedim ama görüşmek isterim, yada görüşmek benim en doğal hakkım. Çünkü bende her Türk vatandaşı gibi bu hakka sahibim”. Nasıl bir tepki alacağını tahmin etmek zor değil elbette ama, bu görüşülmesi çok ayıp ve günah olan başkan ugandanın cumhurbaşkanımı kardeşim. Siyaseten rakipsin diye öyle duvar örmeler, dinden çıkmış yada cüzzamlı gibi muamele etme terbiyesizliğini bunlara “hak” olarak kim verdi kardeşim. Ne garez, kin ve nefret. Bu nasıl bir pis kumpas. Yazıklar olsun bu camiaya. Toptan.