Bizde keyifler gicir. Nebsunya umurumuzda nede ahiret. Son günlerde bir karavan heyecanı başladı millette. Karavan yapan bir arkadaşım var. İşlerin sıkılığından bahsetti. Merak bu ya maliyetiyle ilgili sorduğumda söylediği rakamlara afalladim biraz. Arabanın arkasına takılan kampetten biraz büyük çadır kadar bir şey. Adam seksen binden bahsediyor. Bizde bir laf var “desen mehlebasında tükan satiyor”. Müşterisini sordum hep zengin kesimmi diye. Aklına esen geliyor dedi. Dün, önceki gün dünya düzenini değiştirecek planlardan bahsettim hatırlarsanız. Bizi mal gibi kullanacaklar, davar gibi sürecekler sağa sola dedim. Planlardan çalışmalardan ince hesaplardan bahsettim. Ama bütün bunlardan6bi haberiz. Üstüne birde keyif peşine düştük. Garip ama gerçek. Adamın hayaliymiş ovanın ortasında karavanda yatmak. Herkesin bir hayali vardır mutlaka. Ama kaygısı da olmalı insanın. Gerek dünyevi gerek uhrevi. Devletin bayrağın milletin kültürün geleneğin ailenin kendinin kaygıları olmalı. Heves peşinde gezmek geri kalanı umursamadan dünyadan bi haber yaşamakta nerden çıktı. Bu keyifleri neye borçluyuz acaba.insanlar ekmek için devletler yaşamak için hayvanlar gıda için savaşırken kıyasıya. Bi rehavet bu heves nerden çıktı. Tabiki kimsenin keyfinin kahyası degiliz ama gariptir herkeste keyifler gıcır.