Kazanmak güzel bir duygu. Ancak otesinde duran bir başarı hikayesi var tabi. Kıbrıs ta yapılan seçimlerde Ersin Tatar kazandı. Millet kazandı yani. Bu bir başka plan başka kazanım tabi. Rakibi olan akıncı da 48 lik bir oyla yakından takip etti. Ramak kala kaybetti. Bizim ikisiylede bir hesabımız yok tabi. Ama ümmetin milletin türkün bir hesabı var tabi. Ersin tatarı da yazacağız ilerde ancak once mustafa akıncı yı yazmak lazım. Ben 20 temmuz 1974 dogumluyum. O gecenin hasılatı yani. Onun için ismim savaş. Hatta barış koymuşlar ama rahmetli dedem barış manço derler diye bırakmamış. Keşke bıraksaymış ta deselermiş. Bu yüzden kıbrıs a karşı bir sempatim var. Orayla ilgili haberlere kulak kabartırım. Ancak sadece benim ilgimle mahdut değil bu mesele. Savaşla kanla kazandığımız toprakların bir kısmını rumlara verelim diyen önceki cumhurbaşkanını nedense hiç sevmedim. Babasının tarlasından hıyar dağıtır gibi toprak bağışlamak kimsenin haddi değil tabi. Rahmetli rauf denktaş uzun yıllar mücadele etti bu konuda. Hassaiyetinide biliyoruz fakat bu rum tohumları işi biraz keyfi birazda yanlı yapmaya çalışıyorlar. Kıbrıs tan bir avuç toprağı gözlerine doldurmak lazım ama neyse ki hükümleri bitti. Saltantları sona erdi. Bi asırda artık türk kazanacak. Libyada suriye de ırak ta ve azerbaycan da olduğu gibi kıbrıs ta da kazanacak tabi. Artık kayıplara kaybetmeye zamanımız yok. Kazanmak zorundayız.