Derler ya sonunu düşünen kahraman olamaz diye. Argo ama delikanlılığın gereği bu gibi laflar. Hayatımıza diziler aracılığıyla sokulan, kahramanlığı başka şeylerle anlatan diziler başlayalı çizgiden çıkar olduk. Asıl kahramanlık ölümün ötesindeki hayatta olacak. En azından böyle inanıyoruz. Hz. Aliye bir Yahudi gelip derki:’Ya Ali, sen bu kadar namaz kılıyorsun, eziyetler çekiyorsun, nefsini zorluyorsun. İnandığın ölüm ve ötesi yoksa eğer, hayatın zehir oldu demektir’. Hz. Ali tebessüm eder ve derki:’peki ya varsa’. Ya varsa gerçekten. Ölümden önceki kahramanların fiilleri arasında ahiret hayatına sirayet eden bir şey yoksa ucuza gitmiş demektir. Asıl kahraman hesabını verebilendir bizde. Hemde ne kahraman. Hesabını verebileceğiniz mallar ve ameller edinin temhinindeki ince ayrıntı kahramanlığın şartı olsa gerek. Bizim inancımızın olmazsa olmaz şartlarından biri olan ahirete iman meselesinde ki sınav takvimi, bizim dünyadaki kahramanlığımızı sergilyeceğimiz serhet boyları gibidir. Ebediyete at süren ala yeleli kahramanlık destanlarından aklımızda kalan çok azının ismi İslama müşerref. Voyvoda gibi dünyaya ve düşmanlarına kazık çakmakla kahraman olunmuyor maalesef. Kendine biçilmiş hayat aralığındaki işlerine göre tasnif edilecek insanların kahramanlıkları kendi iç dünyalarındaki mükafatla örtüşmez maalesef. Değerleri koyacak olan yaratıcının kriterlerine uygun kahramanlıklar kıymetlidir. Burda ve orda. Farketmez. Şühedayı rahmet ve minnetle anıyoruz.