İmam hatip camiasından biri olarak, gerek müfredatımızda ve gerekse medrese eğitimimiz sırasında öğrendiklerimizin boş olduğuna kanaat getirdim. Tebliğ konusunda ve irşadın genişletilmesinde bu camiya çok şeyler düşmekte. Bende dahil olmak üzere, toplumun bu camiadan beklentisi bi hayli fazla. Ama biim vaktimiz yok maalesef. Kimseyi zan altında bırakmadan söyleyeceğim bütün söylediklerimi. İmamlar yatıyor, cahil harıl harıl çalışıyor. Özel gayreti olanlar haricinde genel olarak imam kardeşlerimizin yüzleri biraz dönük cemaate. Kendi aralarındaki gün ve söyleşi gurupları haricinde oluşturdukları bir cemaat yok maalesef.bu eleştiriyi kısaca yapmak zorundayım. Çünkü bahsedeceğim konunun bir parça suçlus da onlar. İnternette bir imam var. Adı yok, cinsiyetide yok. Kadın erkek farketmiyor. Gün geçmiyorki bu eksik yanımızdan bir sısıntı bir çatlak olmasın. Hiçte iyi niyetli olduklarını zannetmediğim kişilerin din adına yayınladıklarını alt alta yazınca, uzun ve sayfalar dolusu zırvalar silsilesi oluşur. Dün bir yazı okudum. Hata bir genç, takipçilernden dua istemiş. Ve “müminin mümine gıyabında ettiği dua şifadır” yazmış. Kendisininde hemorait hastalığından ameliyet olması gerektiğinden, manevi bir destek talebinde bulunmuş. Arkadaş, biz nasıl bir dine mesubuz anlamadım ki. Yapılan yorumları okusanız kan beyninize sıçrar. Buna benzer nice zırvalar ve saçmalar, din adına sosyal medyada finkatıyor. Yazıklar olsun dedim kendimce. Bana ve bildiklerini bu millete anlatmayanlara. İmamlara, din adamlarına yazıklar olsun. Her velet rahlei tedristen geçmeli çocuk olmak için. Ama bizim rahlemizde tedrisini tamamlayanların ilgisizliği ve vurdum duymazlığı yüzünden acaip bir din türedi. Adam Allah ile dalga geçiyor, işin gırgırında olanlarda saçma sapan yorumlar yapıyor. Anlayacağınız geyik gırla gidiyor. Bunun yanındafatiha dağıtanlarmı sorarsın, dua uyduranlarmı soarsın, hadis inkar edenmi. Deve sidiğinden maymun kaburgaına varana kadar fetvalar uçuşuyor havada. Bu internetteki imam kim kardeşim. Bu nasıl bir din terbiyesi. Yada terbiyesizliği. İnsanlar islam adına öyle şeyler yazmışlar ki, haya ve imanın belirtisi az olanın bile hayadan yüzü sararır. Din bu kadar elastikimi. Kim veriyor bu rehaveti, bu eleştiri yada yorum hakkını bu insanlara. Yada biri çıkıp demiyor ki, kendi fikrini dinmiş gibi anlatma. Ayeti ve hadisi de şeytanlıklarına alet etme. Bunlar daha çok olacak gibi. Çünkü bize kürsüden “ey iman edenler, iman edin “ayetini haykıran henüz çıkmadı. İmamlarında sosyal medya hesaplarından kendi aralarındaki sinkaflı fıkralarını söyleme caretimiz var. Ama neye yarar.