Kıyametten korkuyoruz ama kıyam etmemekten maalesef… Yakıtını kendimiz götürdüğümüz halde “yakma!” diye yakınmanın kâr etmeyeceği bir hedefe doğru taşıyoruz Dünya yı asırlarca ısıtacak yakıtlarımızı(amel). Kaybedenlerden olmamak adına vakit kaybetmeden yönelmeliyiz yaradanımıza… yaşatanımıza…Yakın olunca(mahşer), yakınmak fayda vemeyecek. Hak’ka yakın olmak içinde yakınmak gerek. Nasuh bir tövbe ile.Heyhat ki bizim tövbemiz başka bir günah!İçten yakınmalıyız. Sahibimize, Dünya ya dair sahip olmak istediklerimiz için nasıl yakınıyorsak,Ahiret te de sahipsiz bırakmaması için aynı şekilde serzenişte bulunmalıyız. Hakkı unutanları, Hakk’ın unuttuğunu, unutmamalıyız. Ayet-i Kerime de
“Allah’ı unutan , bu yüzden Allah’ın da onlara kendilerini unutturduğu kimseler gibi olmayın. İşte onlar gerçekten yoldan çıkmışlardır.” (Haşr-19) Allah’ı unutmak; Ona ve emirlerine karşı duyarsız olmaktır.Kulluğun gereğini yerine getirmemektir. Verilen söze, Vefasızlıktır. Yarattıklarına sahip olmayıp,emanete ihanet etmektir. İhmalimiz ve cürmümüz muhatabımızın büyüklüğü ile doğru orantılıdır! Sen-Ben değil bu Alemlerin Rabbidir! Herşeyimizin hesabını yapıyoruz.Oysa Hesabı yaptıranımıza dair hesapsızcayız… Haktan uzaklaşınca, Hakikatlere ve Hakk-ı Kat’i lere duyarsızlaşıyoruz. Bunlar en temel de Allah hakkı’ndan başlayarak, Ana-Baba hakkı, Kardeşlik Hakkı, Komşu Hakkı, İnsan Hakkı, Hayvan hakkı vs.diye kararan Dünyamızı, maalesef kuşatarak adım atılamaz,içinden çıkılamaz bir bataklığa çevirmektedir. Bunlar ihmal edilince,güvensizlik ayyuka çıkmaktadır .Güven ortamının olmadığı bir ortamda ise menfaatler herşeyin önüne geçer ve Senetleşmek, Kenetleşmekten evla anlayışına zemin hazırlar. Kazanma hırsının insanlığı yerleyeksan ettiği bu anlayış, nihayet yahudi anlayışında bir insan tiplemesi oluşturarak insanı en şedit müflis yapar.Ve “Hedefe giden yolda herşey mübahtır!” yahudi anlayışını empoze eder. Oysa Bizler; “Kolaylaştırınız, güçleştirmeyiniz.Müjdeleyiniz, nefret ettirmeyiniz!” (Buharî İlm;12 Müslüm,Cihad 6) hitabı ile bir Nebevi metodu uygulamakla şeref-yab olmakla görevliyizidir.Biz hayatı kendimize zorlaştırır veya kolaylaştırırız. Dünya’nın çivisini çıkarıp olanlara şaşırmak,asıl şaşılması gereken bir halimizdir!!!Günümüz itibari ile yaşanan corona virüs salgını’nın biyolojik nedenlerinin araştırılarak çözümün bir an önce bulunması tabii ki hepimizin temennisi. Fakat bu bağlamda manevi yönlerimizi de irdeleyerek inanç kimliğimizi teyit etmemiz de elzemdir. Ve buna kendi nefsimizle başlamalıyız. “Allah ile aram nasıl? Hayatım da Allah a dair ne var? Davetine icabet ediyormuyum?”
İnanın corona virüsünün asıl çözümü bu soruların cevaplarını bulmakta saklı. Yoksa; Köpek gibi yiyenlerin, köpek yiyenlere meseleyi ihale etmesi hiç de makul değil! Hem onlara sıra gelmez ki! Zalime susup mazluma diyenlerin, Cahil olduğu halde cüppe giyenlerin. Tüyü bitmemeşin hakkını yiyenlerin olduğu bir ortamda.Yani; Meseleyi sadece yemeye-içmeye, biyolojik savaşlara felan bağlamak hiç makul ve inanılır değil!!! Çünkü bu gözler ve kulaklar; Dünya çocuklarına sarılıp yatarken, iki evladını kaybeden Suriyeli Babanın “Vallahi!Sizi Allah a,Peygamber’e boğazım yırtılıncaya dek diyeceğim!” feryadını…2014 yılında 3 yaşında “Gidince Allah’a herşeyi anlatacağım!”diyerek hayatını kaybeden ve Allah a söylediğine inandığımız ümmetin evladını…Minik bedenine hayattayken insanlığın yüz döndüğü ve insanlığa yüz dönmüş bir vaziyette sahilde pak ceseti bulunan Aylan bebeğin Allah’a ilticasını gördü ve duydu.Ülkemizde dinmeyen şehit annelerinin gözyaşları…tüm menfur hadiseler… müslümanların sahipsizliği ve sahiplerin müslümansızlığı… Suriye,Irak, Mynmar,Doğu Türkistan,Kosova,Hocalı…maalesef islam coğrafyası, bu tür örneklerle dolu nice sahipsiz ve onları dualarıyla yalnız bırakmayan müslümanlarla dolu.Ve.. Allah kullarını sahipsiz bırakmadı.Bırakmaz. Unutmayalım ki! Hidayet münferit, musibet umumidir!Ve bu musibet hepimizi bulabilir. Bunun örneğini Kur’an-ı Kerim’de helak edilen kavimlerde görmekteyiz. Allah’ın musibetinden emin olmak için; Emr-i bil ma’ruf ve nehy-i anlı münker e (İyiliği emredip, kötülükten men(sakındırmak) etmek) dikkat ederek başarabiliriz. Aksi takdirde hadiseler bize fısıldıyor. “Kıyam Et! yaklaşıyor Kıyamet…”
Selam ve dua ile…