Dolaş dur peşinde heveslerinin. Bir uğurda heba ederken ömrünü, diğer uğurları unutmak niye. İnsan gerşektende nisyanlamı malüldür. Çiçekleri görmezsin mesela. Basittir ama elini öpmediğimiz yaşlı amcamız, duasını almadığınız annemiz geçip giderken hayatınımızdan, bir gün çok geç olmuş olacak farketmek için. Açlığından bi haber yanınızdan geçen köpekleri, üşüdüğünü farketmediğinz kedileri, baharı mesela. Yazın gelişine sevindiğimizde baharın geçtiğini unutuyoruz nedense. Kış çok soğuk olabilir ama kaç kış geçmiştir ömrümüzden mesela. Eski arkadaşın eskimiştir. Eski dostuna sarılınca, bu nasıl dostluk ki mazide kalmış demeyiz mesela. Kalbimiz teklediğinde, ritmi ve tik takları yerinde olduğu zamanları hiç hatırlamayız. Kaç bardak kırılmıştır bilemezsin en son kırılan bardakla beraber. Soğuyan çaylarda ettiğin sohbetin tadı kalmıştır masalarda belkide. Ama sen unutmuşsundur. Eskiden buralar böyle değil dediğin kaç manzaran buharlanmıştır camlarda. Gidemediğin bir sürü yer vardır hayalinde, ama sıra gelmemiştir belki de. Uyku tutmayan gecelerinde tavanına diktiğin bakışların asılı kalmıştır eski hatıralarda. Uğruna uyumadıkların uykusunu bölememişsindir belki de. Her gün karşında duran hayal meyal gördüğün dağ belkide çıkamadığındır. Belki ekramda baktığın deniz o denizdir kim bilir. Her ne planlarsan planla, ne yaparsan yap, yapamadıkların kadarıdır geride kalan. Ömür vefa etse de, vefa etmemişsindir belikde ömrüne. Ne planlarsan planla, planların dışında kalanlar hep planladıklarındır kim bilir. Neme lazım desende, umursamadıkların hep umrundadır. Döner dolaşırsın hesapların peşinde. Ama hesaplayamadığın sadece sana vaad edilen vadedir. Fanidir dünya, gerisi kocaman bir boş.