Ev hanımlarına diyorum: eşinizi eve davet edin. İlginç gelebilir ama ben ciddi bir şey söylüyorum. Hemen her gün aynı konudan muzdarip insanlarla karşılaşıyorum. Arkadaş çevremizde, iş çevremizde, güncel hayatta bir çok erkekten bunu duyuyorum. Hatta akşam iş çıkışı evinin yolunu tutması gerekenlerin, farklı programlar tasarladığını duyuyorum. Bir okey partisi, bir piknik konuşması ya da hafta sonu şehir dışı turu. Öyle evli insanlar biliyorum ki, kiraladığı araçla şehirin içinte turlayıp vaktin geçmesini bekliyorlar. Acaba bunları eşleri evemi almıyor sorusu takılıyor insanın kafasına. Ev bezgini erkekleri saymıyorum elbette. Ama işi “garı zırıltısı” dinlememek adına yapanları es geçmemek lazım. Bu ciddi bir sosyal sıkıntı. Hatta işin boyutu o kadar büyük ki, şehrin dört tarafına dağılmış kahvehanelere bakınca tıklım tıklım olduğunu görürsünüz. İllede oyunlu kahvehane olması şart değil. Sıradan yerlerde bile buna ratlamak mümkün. İnsan evine dilenmeye gider, yorulmaya değil. Elbette her ailenin sıkıntısı, işi, derdi vardır. Ancak adam zile basınca başlayan söylenmelerle erkeğinizi bıktırmayın. Kapıda tebessümle karşılayacağınız, elindekileri alıp davet edişiniz, yorgunluğunu azaltacak muhabbetler edişiniz, bir sonraki gün daha erken bir saatte gelmesini sağlayacaktır. Sıcak yemek, bol muhabbet, kim istemez. Girer girmez faturaları eline ttuşturup, siparişlerin hesabını sorarsanız, yarın beklemeyin erkenden. Bence tabi bu. Ege tarafından bir arkadaşım var. Sosyal bir bayan. Bir gün bize bir fıkra anlatacağını söyledi. Dediki, ben bu şehire çok yıllarımı verdim, burda yaşadım memuriyetim gereği. Bir gün bir eve gittim, kadınlar bayağı bir süslenmişler bir yere gideceklerdi. Bende nereye gitiklerini sordum, düğüne dediler. İlginç geldi bana. Kendi eşine süslenmeyen kadının, başka erkekler tarafından görüleceği bir yere gitmelerini yadırgadım. Hatta bunu kendilerine söylediğimde aldığım cevap bir hayli ilginçti: “baci bizim herifler ele şey bülmezler, alışmamışlar, yapmırıh ki büleler”. Buna gülmek gelirdi içimden ama gülmeyeceğim elbette. Eşini eve davet edemeyen kadınların sounudur sokaklara taşan erkekler.