Biz millet olarak sorgulamayı
doğru bulamayız nedense.
Emirse yapılmalı deriz yaparız.
Hatta yapmayanıda uyarır
yapması yönünde telkinlerde bulunuruz.
Devlet kademesinden
askeri cenahtan aile büyüklerinden
gelen hiç bir şeyi
sorgulamayız. Uygularız direk.
Askerde musluk nöbeti bot nöbeti
hatta ayna ve hela nöbetleri
vardır. Nöbete alıştırmak sorumluluk
bilincini yükseltmek ve üste
itaati kuvvetlendirmek için uykudan
feragat etmemizi nöbete
girmemizi gerektiren haller vardır.
Bazısına mantıklı bazısına
mantıksız gelsede bu emire uyulur
muhakkak. Birde cezalqr
vardır garip garip. Cezalı levazimat
tank tepe yada bayrak direği
hatta pentatlon sahası bile vardır.
Asker düşmüştür yara almıştır bir
sebebi vardır elbette. Hatta bank
bile vardır desem yeridir bu
kobunuda. Uzatmayalım emirse
sorgulanmaz uygulanır bizde.
Ama sorgulanamasi gereken
işlerde vardır muhakkak. Bu
meyanda fıkralara konu olan bir
hadiseyi nakledeyim. Belkide
fıkradır olabilir ama yinede
konuyla örtüştüğü için aktarmak
istedim. Şöyle: Yeni tayin olduğu
alayı denetleyen Albay, nizamiyedeki
bankın başında nöbet
tutan iki eri görüp “Neden orada
nöbet tuttuklarını”
sormuş…“Bilmiyoruz komutanım,
eski komutanımızın emri ile
sürekli bu banka nöbet yazılır”
diye cevap vermiş askerler..
Merakını yenemeyen Albay bir
önceki Alay komutanını telefonla
aramış ve sormuş, “Valla bilemiyorum”
demiş eski komutan, “Epey
önceden konulmuş bu nöbet
geleneğini biz de devam ettirdik.”
Israrla üç komutan geriye giderek
bu nöbeti ilk koyan 80 yaşındaki
Emekli General’e ulaşılmış.
“Affedersiniz efendim, ben sizin
30 yıl önce başında olduğunuz
Alayın yeni komutanıyım” diye
kendini tanıtmış Albay, “Nizamiyedeki
bir bahçe bankının
başında iki tane nöbetçi buldum..
Bu nöbeti ilk siz
koydurmuşsunuz.. Bu bankın
özelliği hakkında bilgi lütfeder
misiniz.?Emekli General “Nasıl
olur?” demiş, “Boyası hâlâ
kurumamış mı?”