İstikbalimiz ve geleceğimiz için suriyedeyiz. Geç kalınmış ama halihazırda yapılan bir harekat. Arada çatlak sesler çıkacak tabi. Çıkıyorda. Çıksın da. Biz işimize bakalım. Güvenliğimizi tehdit eden bu bataklığı kurutalım ve işimize bakalım. Uzun yıllar dış mihraklarca emilen kanımıza, kaymağmızı yiyenlere, bizi maraba gibi kullananlara dur dedik diye, avrupasından uzak doğusuna, Arap yarımadasından fizana kadar bir itiraz çığırtkanlığı başladı. Bizi işgalci pozisyonuna sokmaya çalışan dünya, teröre adeta kol kanat germiş, hamiliğine soyunmuş vaziyette. Kabullenemedikleri yeni Türkiye, bütün planlarını alt üst ederken, dişlerinin geçmediğini anlayınca top yekün saldırmaya çalışıyorlar. İt ürür kervan yürür diye bir laf var bizde. Biz işimize bakalım. Bütün bu olanları masaya yatırdığımızda, uzun vade planları yapanların yüz yıllık planlarının bozulduğunu görüyoruz. Türkiye kendi coğrafyasının efendisi olmaya devam edecek, öyle yada böyle. Bu coğrafyanın tek ümidide biziz, tek çıkar yoluda. Anlamak istemedikleri, daha doğrusu anlayamadıkları şeyler yapıyor Türkiye. Herkesin oyununu bozuyor, herkesin çıkarına ve tekerine taş koyuyor. Bu işler uzaktan kumanda olmuyor elbette. Lise talebelerinin bile dron yaptığı, bilim ve teknikte, askeri materyallerde, savunma sanayiinde hamle üstüne hamle yapıyor. Kabullen etmedikleri bu. Kümesin etrafında tavuk çalan tilkilerin, dağların kurdunu görünce yaptığını yapmak zorunda kaldılar maalesef. Yeni bir dünya düzeninin doğum sancıları başladı artık. Bu bir doğal durum. Bunu elbette kimse engelleyemez. Ne kafası üşütük dünya liderleri, nede onur ve izzetten yoksun Arap şeyhleri. Diriliş muştuları çalınıyor, kösler vuruluyor, ve yeniden dünyada mehter çalıyor. Duymak istemeyen arkada dört tutsun. Toparlanın beyler, hiç bir yere gitmiyoruz.