Adınız cenazedir, kim olursanız olun. Vali, mebus, Ahmet, Fatma, berber yada sultan. Ruhunuz bedeni terk ettiğinde adınız cenazedir. Kimse isminizle hitap etmez. Vali bey geldimi, Ahmet amca nerde kaldı gibi sorular yoktur artık. Duyarsınız, konuşamazsınız, kulağınıza gelen sesler, sizin sekeratla kabir arasında etrafınızda telaşla dolaşanları ilgilendirmez. Hesaplarınız, planlarınız yarım kalmış, neye üzüleceğinize karar veremeden kendi derdinize düşmüşsünüzdür uykunuzda. Öyle bir rüyadır ki gördüğünüz, sizi dehşete sürükleyen, sütunlarınızı yıkan, hesaplarınızı alt üst eden bir karmaşanın ortasında, adınız cenazedir işte. Cenaze kaçta gelecek, cenaze namazı ne zaman, cenazeyi defnettinizmi sorularının adı sizsinizdir. Uyandığınızda, hengamenin tam ortasında duran cenaze sizsinizdir. Uykusu kaçan, uyumak için yalvaran, bunun basit bir rüya olması için tanrıya yakarışlarınızın kar etmediği andır cenaze. Adınız budur. Ne adil oğlu Hamza, nede nedime binti Zeynep tir. Erkişi niyetine diye çağrılan kayıp o dilsiz yatan sizsinizdir. Kendinize yakıştırmadığınız ölüm, size iki gömlek bol gelse de, ne kadar yakışmıştır aslında. Size tanınan süre dolmuş, miadınız bitmiş, yolculuk başlamıştır. Burnunuzu sızlatan özlemlerin geride kaldığı andır. Tahta atın attığı her rehvan adım, sizi beklemediğiniz sona sürüklerken, adınız cenazedir işte.