Hani küçükken ilkokulda ezberlediğimiz,
sevinerek söylediğimiz “Bugün
23 Nisan, neşe doluyor insan” gibi şiirlerimiz
vardır ya. 28 Şubat’ı da böyle
gruplar halinde neşe içinde söylemek isterdik
ancak 28 Şubat bizim kafamızda farklı bir yeri
olan ve anıları olan bir gün olarak kaldı.
Özellikle biz muhafazakar kesimin büyük bedeller
ödediği, yaşam kalitesine, inancına ipotek
konulduğu gün olarak hatırlıyoruz. İmam Hatip
kökenli biri olarak içimde burukluk var ve kırık
aynalar gibi hatta cam
kesikleri gibi durur hala
içimde.
Despot bir sistemin
baskıcı, haksız ve futursuz
işleriyle hatırlıyoruz
28 Şubat’ı ancak ne
hazindir ki 28 Şubat’ı
yapanlar bu millete
karşı baskı ve zulüm
yapanlar bugün hiçbir
bedel ödemeden hiçbir
özür dilemeden hiçbir
pişmanlık duymadan
aramızda yüzsüz yüzsüz
dolaşıyorlar. Hatta
işi bir adım ileriye götürüp millete deklare etmek
istedikleri güç birliklerini bugüne özel bir kurguyla
utanmadan timsah derisi gibi kıvrılmayan
suratlarla sırıtarak aynı makamlarda oturuyorlar.
Başörtüsü zulmünün ayyuka çıktığı milletin
inançlarına saldırıp alenen tahkir edildiği milletin
kendi askerinin namlusunu kendine çevirdiği
günler olarak hafızalarımızda kaldı.
Ne utanan var, ne ders alan var, ne pişman
olan var ne de geri durmak gibi bir niyetleri var.
Bu necip millet kendine yapılan iyiliği de kötülüğü
de hiçbir zaman unutmadı, unutmayacak.
28 Şubat’ta bu işin başında olanlar bugün
utanmadan, sıkılmadan başörtülü insanların
kendilerine teveccüh göstermesini utanmadan
beklemektedirler.
Biz ne onlara ne bu kurguyu yapanlara ne
de milletin parasıyla geçilip millete jakoben bakanlara
asla hakkımızı helal etmedik, etmeyeceğiz
de... 28 Şubat bu milletin böğünde paslı bir
hançer olarak ilelebet duracaktır. Yaptıranları da
yapanlara önayak olanlara da bu işten kar elde
edenlere de yazıklar olsun...