Dün ekranlara yansıyan boğaz manzaralı bir dugun vardı. Emrullahla emre evlendiler boğaza baka baka. Etraflarında ki kalabalığa bakarsanız bu evlilikten bir hayli insan memnun. Katılımcıların haricinde haberi izleyenlerin yarısının da banane ci olduğunu var sayarak bu düğün merasimi bayağı bir kabul görmüş durumda. Livata yada lutilik olarak bildiğimiz bu cirkin işten (bu günkü pompei) dolayı lut kavminin helak edildiğini kuran bize haber vermekteyken, müslüman bir toplumun gözünün içine baka baka bogaz manzaralı bu girişime kimsenin itiraz etmemesi garip olsa gerek. Demokrasi aldatmacası altında kabul gören her melanet batıya hayranlık ve batılılaşma heveslerinden çok öte bir yerde durmaktadır. Bana dokunmayan yılan misali, içimize sokulan buna henzer binlerce kültür kıran hareketlerinin ürünü malesef. Bu günün embesil müslümanlarının ortaya koyamadığı rol modeli, sapkın güruhlar allayip pullayıp yeni nesile servis ediyorlar. Isminin emrullah oluşu kimliğinde müslüman yazdığının kanıtıyken, türklük le yada islamla bağdaşmayan işlerin legal hale getirildiğinin ispatı olsa gerek. Onların cinsel tercihi bizi elbette ilgilendirmez. Saygı duymadığımız bir işinde gözümüze sokularak yapılmasıda bizim adımıza hoş kabul edilmemeli. Biz nasıl ki onların tercihine ses çıkarmıyor isek, onlarında bizi kale almaları gerektiğini savunanlardanım. Hereksin olduğu gibi benimde demokratik hakkım olan ıtiraz hakkımı kullanarak bu işleri tasvip etmedigimi ifade ediyorum. Cürümleri kendilerini ilgilendirir dediğim manzara istanbul gibi manevi donelerle süslü bir nazenin orta yerinde ve tahrikkar yapılmamalı. Medeni kanunun müsaade ettiğini ben engelleyemem ancak dinimin emrettiği ve neyhyettiği bir meselede de duymayacağım. Kendimce ederimce itiraz ettiğim bu meselede sorumluluk almamak adına dinim vicdanım kimliğim ve geleneklerim adına da telin ediyorum. Boğazdaki manzara ne ise durumumuzda ki manzarada aynı malesef.