Sayın başkanım, kıymetli başkanım, muhterem başkanım, çok değerli başkanım say say bitmez. AK parti siyasete girdikten sonra dikkatimi çeken işlerden biri de bu başkanım meselesi. Tabii şimdi bu siyasete özgü bir durum değil. Geçen bir arkadaşın atölyesine uğradım yanına büyük bir tır yanaşmış un boşaltıyorlar yan depoya. Hamali işle bakın gençler kendi aralarında şakacı bir üslupla hem işlerini görüyorlar hem muhabbet ediyorlardı. Uzun zamandır göz aşağılığım oldu bu gençlerin muhabbetlerine bayılıyorum ara sıra da ayaküstü çay içmişliğim var ma isimlerini bilmiyorum. Muhatap olmak için ille de isim bilmek gerekmez başkanım dedim mi yeterli dikkatimi çekti hepsi birbirine başkanım diye hitap ediyor. Kendi aralarında bir konsolosluğa mı var bilmiyorum ama hangisinin başka hangisinin numaralı olduğunu çok kestiremedim nihayetinde hepsi başkan. Bunu örnek olsun diye söyledim. Bizim bir arkadaşımız hanımına telefonla konuşurken bile başkanım diyor. Garip bir durum ama bu bir önder tayin etmemeli ağız alışkanlığımı güce tapmamı yoksa dilimize girdiği günden beri kayıp özneleri belirleme amacıyla kullandığımız bir ifade mi başkanım. Başkanım, sayın başkanım, çok değerli başkanım, çok sayın başkanım. Bu ne arkadaş ya herkes herkesi başkanım, aşağı başkanım, yukarı başkanım... Bundaki gaye ve amaç nedir bilmiyorum ama hiç hoşuma gitmesin insanın ismiyle hitap edilmeli bey ya da efendi denilmeli bence tabii sadece makamlarında başkan yazan isimleri mesai saatleri içinde kullanılabilecek bir ifade başkanım genel başkan en genel başkan yardımcı başkan marangoz başkan aracı başkan işçi başkan hanım başkan yeğen başkan başkan oldu başkan. Biz bu ifadeyi zannımca kolaylık olsun diye kullanıyoruz ama hiç hiç hoş bir ifade değil. İnsan hanımına hanım oğlunu oğlu babasına baba arkadaşlar dostum diye hitap etmeli. Bir başkanın ifadesi tutturmuşuz aşağı başkan yukarı başkan kime sorsan başkan oğlu başkan.