Perşembe günü hayati önem taşıyan bir müsabakaya çıktık. Fakat geleneği yine bozmadık. Bulduğumuz net gol fırsatlarından yararlanamadık. Güç bela duran toptan golü bulduk. Fakat gel gör ki skoru anca 4 dakika koruyabildik. Savunmayı orta sahada yapmamız gerekirken yine toplu halde defansa çekildik. Nihayetinde ise ceza sahamız içerisinde oluşan karambolden golü yedik. Cenk Ahmet’in attığı golü bizim golcümüz olan Olanare’ye izletmek gerekiyor. Boş kaleye gol atmama takıntısı var. Olanare zor olanı yaptı. Rakibinden topu temiz kurtardı. Boş olan sol köşeye vurmak yerine kaleci ve savunmanın kapattığı sağ köşeye vurmayı tercih etti. Taraftar tepki göstermesinde ne yapsın? Gelelim Novikovas’a, ayakta durmakta güçlük çekiyor. Aldığı her topu ezip rakibe kaptırıyor. Aklı fikri herhalde devre arasındaki transfer söylentilerinde kalmış. Penaltı noktası üzerinde sen rakibe o pozisyonu ver bakalım rakip nasıl sonuçlandırıyor. En değerli oyuncumuz bu kadar vasat performans sergileyip birde bu golü kaçırmayı beceriyorsa bizler forma giyip sahaya çıkalım. O tribünlerde Olanare ve Novikovas’ın beceremediğini becerecek gençler var. Takımın kaderiyle bu kadar oynamaya hakkınız yok. Yücel hocada artık bu sıkıntıları görüp, formayı gerçekten hak eden oyuncuların alması gerekiyor. Pozisyonlara baktığımız zaman maçı en az 3-1 kazanmamız gerekirken beceriksizlerin sayesinde maalesef 1 puana razı olduk. Yediğimiz golde ise sebepsiz bir şekilde panik yaparak rakibe golü hediye ettik. Artık ilk iki zor gözüküyor. Yine de bizler umutlarımızı yitirmeyelim.